:(

Şu hayatta başıma ne gelirse gelsin güzel Allah'ımın bana hep dayanma gücü verdiğine ve zamanı geldiğinde üstesinden geleceğime inanırım.Bu güçle sorunlara karşı dayanma gücü bulurum.Derler ya 'Allah kaldıramayacağımız yük yüklemezmiş.' diye.
Ama bazen hakketen kaldıramıyorum.
Çok zorlanıyorum.
Beynim cadı kazanına dönüyor.
İşin içinden nasıl çıkacağımı bilemiyorum.
Şuan çok mutsuzum.
Kızgınım.
Kırgınım.
Eh bu kadar kötü duygu bir araya gelince düşünün yüzümün halini.
Hayatta ailemin içinde saydığım arkadaş sayısı bir elin parmakları kadardır.Onlar benim canım ciğerim, ailemdendir.
Bu zamana kadar onlarla  ilişkilerimi  hiç sorgulamamıştım.
İşte bu kaldıramayacağım bir durum.
Çok zormuş.
Geçmiyor bir türlü.
Bazen içimdeki öfke öyle bir kabarıyor ki, kontrol altına alamıyorum.
En yakın arkadaşıma öfkeleniyorum.
Ama bir yandan da onu çok ama çok seviyorum.
Cadı kazanı diye boşuna söylemiyorum.
Son 1 yıldır bu durum sık tekrarlanır oldu.
O yüzden bu duyguların yanına bir de endişe eklendi.
İşin içinden çıkamıyorum.
Aslında tek bir çözüm var.
Sanırım 2011'in ilk değişikliği bu olmalı.
Evet bu hem bana hem arkadaşlığımıza çok iyi gelecek.
2011 için ilk hedefim belli.
Artık ikinci bir hedefim daha oldu.
Çok çalışmam lazım çokkk....